درد من

اگه نمی تونین بچه تون رو به خوبی بزرگ کنین یا نگهش دارین، به دنیا نیارینش. به دنیا نیارینش! لعنتیا؛ به دنیا نیارینش!

خداوندا؛ جوری دستم را بگیر و بلندم کن که همۀ اطرافیانم یادشان بماند من نیز خدایی دارم...

یادشان بماند ژست خدایی برازندۀ بندۀ خدا نیست!

یادشان بماند حرف هایشان تا همیشه در خاطرم خواهد ماند حتی اگر به رویشان لبخند بزنم و هیچ نگویم :)

آری... بدانند من نیز خدایی دارم :)

و قسم می خورم که یک روز تبدیل به کسی می شوم که امروز نیستم و می دانم آن شخص هرکسی که هست قرار است معرکه باشد :)

امروز تماشای یه فیلم به اسم گیتا رو به خودم هدیه دادم. یه کم کار عقب مونده دیگه هم دارم ولی چشمام خواب دارن. اون مدلی که خوابت میاد نمی تونی کاری انجام بدی و از طرفی هم خوابت نمی بره!

بزنم به تخته استقلال مدتیه داره چشم نواز بازی می کنه و امروزم در عین شایستگی با سپاهان به تساوی رسید. از قرعه کشی اونور هم آلمان و فرانسه و پرتغال توی یه گروه افتادن! پشمــــــــــــــام

کلی چیز میز توی ذهنم نگه می دارم که بیام اینجا بنویسمشون اما یادم میره! همینقدرش یادمه که علاحه رو خیلی دوست دارم اما هرچه گذشت بیشتر اطمینان پیدا کردم که نمی تونم به عنوان کیس ازدواج بهش فکر کنم...

شبیه به کسی هستم که بهترین سال های زندگی اش را بدون دلیل و بدون گناه از دست داده و حالا در نقطه ی صفر زندگی اش ایستاده و می خواهد آن را ادامه بدهد... بدون هیچ دستاوردی و بدون هیچ ثمره ای از همه ی تلاش هایی که داشته. حالا گاهی آراینده ای بی ایمان می شوم که از خودم و زندگی ام دست برداشته و فقط روزگار می گذرانم و به خاطر داشته هایم از خدا سپاسگزاری می کنم.

هیچکدوم از بندهای پ رو نداشتم و از این بابت نگران بودم. نه پول. نه پیشونی و نه پارتی...

همین الآن مشغول وب گردی و درست تر اینه بگم ول گردی! بودم که دیدم نتایج قبولی های آزمون عملی آتش نشانی فارس رو هم زدن و کد ملی من جزو اونا و زمان معرفی به طب کار بود! بی نهایت شکر...

و خدایی که در این نزدیکی می زند لبخندی به تمام گره هایی که تصور دارم همگی کور شدن...

دوره توانمندسازی مدیران طرح صراط از عصر پنج شنبه تا عصر جمعه هم توی شیراز برگزار شد و میشه گفت همش تف مالی و فرمالیته بود!

آخ که دلم به مرز پوسیدگی داشت می رسید از بی نتی و امروز بعد از 9 روز هیجان زده ام کرد!

همه چی در هم بر همه و نمی دونم اول باید به کجا سر بزنم

دیروز طب کار و احراز هویت هم تموم شد و دوباره باید منتظر اعلام نتایج بمونیم تا برسیم به مصاحبه برای گزینش... همه موارد به خوبی و خوشی انجام شد و در کل راضی کننده بود جز اتاق وزن کشی که گفت 55 کیلو و خرده ای پایینه! بیچاره ها خبر از علاقۀ وافرم به پیاده روی و کوهنوردی و از طرفی اهداکننده بودن مستمر خون و از طرف دیگه خوردن غذاهای رژیمی ام نداشتن که به هرحال بدونن لاغری ام تقدیر من نیست و در واقع ترجیح منه! نکنه رد کنن؟ خودم که بعید می دونم!

یو دیدِنت سی مای نیمۀ تاریک یِت!

اینجانب در حال حاضر تمایلی به آشنایی با آدم های جدید ندارد.

بعید می دونم بعد ها توی تاریخ بنویسن اما دو تا جوون آخرای 2019 میلادی رفته بودن یه جایی که اسماً شهر بود و رسماً روستا تا برقکشی ساختمون جدید بخشداریش رو بکنن و چون کارشون طول کشید و راه برگشت هم دور بود  تصمیم گرفتن شب رو اونجا سر کنن و توی اتاقی که امکانات خوبی داشت یه بخاری نفتی قدیمی بود که بلد نبودن روشن کنن و تا صبح از سرما یخ زدن و صبح در کمال تعجب زنده موندن!

جالب بود متوجه شدیم هنوز اینترنت بین الملل خطوط ایرانسل و همراه اول هم وصل نشده و فقط ADSL ها به روال سابق برگشته...

اگه از فردا کارای نیمه تموم توی برگه یادداشت روی میز کامپیوترم رو به سرانجام نرسونم سگم